vngc

Van Nievelt Goudriaan begint opnieuw

De Rotterdamse rederij Van Nievelt Goudriaan & Co, die in 1992 failliet ging, wordt nieuw leven ingeblazen. Oud-directeur en mede-eigenaar ir. J. C. Goudriaan denkt binnen enkele weken een nieuwe lijndienst binnen Europa op stapel te kunnen zetten.

Als dat lukt is de historisch beroemde Rotterdamse rederij weer terug in de directe zeevaart. Van Nievelt Goudriaan ging in 1992 failliet, nadat een onder leiding van Deense mede-eigenaren opgezet project met shuttleschepen in Zweden het bedrijf fataal werd. De Deense reders hadden onder de naam van Van Nievelt Goudriaan allerlei activiteiten ontplooid die weinig meer te maken hadden met de internationale lijndiensten, zoals die op Zuid-Amerika, waarmee de Rotterdamse rederij groot was geworden. Een allerlaatste poging van een grote Nederlandse financier - de gefortuneerde Alexander Pieter van Heeren - om het bedrijf weer met Nederlandse eigenaren voort te zetten, strandde op het pokerspel van de Denen om er zoveel mogelijk uit te slepen. Toen Heeren zich terugtrok was een faillisement onvermijdelijk. De drie schepen die nog in eigen bezit waren en alle andere inventaris - tot aan de zeer gewilde modellen van alle beroemde Nigoco-schepen - werden verkocht om een deel van de schulden, 100 miljoen gulden, te vereffenen.

In het deze week verschenen nieuwste boek over de historie van deze roemruchte rederij, 'De vlag gestreken' van George Reuchlin, was een eenvoudig inlegvelletje gestoken waarin oud-directeur Goudriaan aankondigt dat hij druk bezig is te proberen het familiebedrijf uit de as te doen herrijzen. Al enkele jaren na het faillissement was hij met de curator overeengekomen dat hij de naam van de rederij kon kopen. Met die naam wilde hij opnieuw scheepvaartactiviteiten beginnen. ,,Ter wille van de zekerheid - het zou het jonge kasplantje niet ten goede komen als ontevreden schuldeisers zich op de nieuwe onderneming zouden werpen - heb ik tot midden 1999 gewacht,'' aldus Goudriaan. Toen pas waren de nog lopende zaken met alle oude schuldeisers afgehandeld. Eind vorig jaar heeft Goudriaan de nieuwe Van Nievelt Goudriaan & Co Scheepvaartmaatschappij opgericht. Volgens hem telt de nieuwe vennootschap 35 aandeelhouders die een kapitaal van circa 625.000 gulden bijeen hebben gebracht. ,,Nog wekelijks voegen zich nieuwe aandeelhouders bij het gezelschap van enthousiaste participanten om, wat zij toch zien als het 'oude van Nievelt Goudriaan', weer uit zijn as te laten verrijzen.'' Een financieel fundament van ruim zes ton vindt hij niet te licht. Zijn eerder toegepaste systeem is samenwerkingsverbanden met andere reders aangaan, schepen charteren en door waardevermeerdering in de toekomst wellicht uitgroeien tot een volwaardige rederij met eigen schepen. Over de op te zetten nieuwe lijndienst onder de eigen hoede van Van Nievelt Goudriaan wil hij nog niet veel meer zeggen dan dat er sterke Nederlandse en Russische partners bij zijn betrokken. ,,We moeten nog wat punten en komma's zetten, maar ik hoop over enkele weken de zaak rond te hebben,'' aldus Goudriaan.

Zijn jonge onderneming met vier stafmedewerkers draait volgens hem al op het gebied van vlootmanagament, als participant van maritieme nichebedrijven en van Europese feederlijnen, en is actief in de ontwikkeling van radarsystemen. Maar pas echt terug zal Van Nievelt Goudriaan zijn als het bedrijf weer onder eigen vlag en kenmerken over de zee vaart, beseft de laatste telg van het beroemde redersgeslacht.

Boekbespreking 'Het bedrijf gaat naar de donder'

De omslag van het boek vertelt eigenlijk het hele verhaal. Op de voorkant de blauwe vlag met de witte ster en een schip dat in zwaar weer terecht is gekomen; op de achterzijde de eerste pagina van de catalogus, waarin veilingbedrijf Troostwijk de bureaus, scheepsmodellen, een stuurrad en nog veel meer spullen uit de inventaris van rederij Van Nievelt Goudriaan & Co. van kavelnummers heeft voorzien.

In 'De vlag gestreken', geschreven door gelegenheidsauteur George Reuchlin, passeren de soms verbijsterende gebeurtenissen over de ondergang van één van de roemrijkste Rotterdamse rederijen chronologisch de revue. Reuchlin, die al eerder onder de titel Gifgrond een op realiteit gestoelde roman schreef over het afvalschandaal in de jaren tachtig bij Uniser in Moerdijk, heeft bij zijn geschiedschrijving over Van Nievelt Goudriaan wederom gekozen voor de verhalende verteltrant in plaats van een droge historische uiteenzetting.

,,Het bedrijf gaat naar de donder,'' sprak Freek Veermeijer met volle mond. Reuchlin hangt aan deze Veermeijer, medewerker van de afdeling bemanningszaken, verschillende nuttige sfeertekeningen op. Veermeijer geeft vanaf zijn werkplek commentaar op de ontwikkelingen, maar diezelfde Veermeijer komt ook op alle plaatsen waar de fine fleur van Rotterdamse haven in die dagen elkaar ontmoette. Old Dutch uiteraard, een lunch in Chalet Suisse aan de rand van het Park, geheime besprekingen in De Stuw in Krimpen aan de IJssel, maar ook aan de rand van de wielerbaan in Ahoy' of bij jaarlijkse evenementen als het CHIO of vakbeurzen.

Met Veermeijer (het heeft er wel veel van weg dat deze personage vele gedachten en daden van de schrijver zelf verwoord) is het boek ronduit Rotterdams gekleurd en daardoor uiterst herkenbaar. Maar door deze aanpak wordt het harde zakenleven van de crisisjaren tachtig en negentig van de vorige eeuw er nog absurder op. Want in 'De vlag gestreken' liegen ook de feiten niet. ,,Respect voor wat er gedurende generaties was opgebouwd in de Rotterdamse haven, scheen snel tanende te zijn.(.....) Naar Amerikaans voorbeeld had ook de raider zijn intrede gedaan in het economisch verkeer. Het ging er bij deze wizzkids om onverhoeds een grote financiële slag te slaan, waarbij rücksichtlos over gevestigde belangen en tradities werd heengewalst.'' En daarmee is de ondergang van Van Nievelt Goudriaan getypeerd.

George Reuchlin, wiens wortels verweven zijn met de HAL, jeugdvriend is van ir. J(an) C. Goudriaan en die het zakenleven in Rotterdam als oud-interim manager bij onder meer Afvalverwerking Rijnmond, Verhoeven Oil en Ahoy' van nabij heeft gemaakt, beschrijft hoe die keiharde zakenlui over de Goudriaans zijn heengewalsd, hoe zij de verschillende bedrijfsonderdelen - soms voor een appel en ei - verkochten en hoe het einde van de rederij - ondanks een laatste, bijna geslaagde reddingspoging door de laatste Goudriaan - uiteindelijk onafwendbaar was.

Alhoewel ondergang van de rederij? Dat nu ook weer niet. Uit het nawoord blijkt opeens dat Jan C. Goudriaan de redersnaam Van Nievelt Goudriaan uit de failliete boedel heeft weten te redden en weer nieuw leven heeft ingeblazen. Wordt vervolgd? 'De vlag gestreken' is uitgegeven door de schrijver zelf. Dhr. mr. J.G. Reuchlin te Tiel.

gepubliceerd op www.rotterdamsdagblad.nl | vrijdag 10 november 2000
Lees het stuk online op: ad.nl