nieuwsbladtransport.nl | 26 mei 2000
Rotterdam Van Nievelt, Goudriaan & Co. te Rotterdam is nieuw leven ingeblazen. Initiatiefnemer ir. J.C. Goudriaan moest jaren wachten tot hij de naam van de voormalige rederij weer mocht gebruiken. Nu wil hij tal van maritieme activiteiten bundelen onder deze paraplu.
In de kamer van ir. J.C. Goudriaan (61) herinneren foto’s, modelschepen en posters uit het interbellum aan een ver maritiem verleden. ’Rederij Van Nievelt, Goudriaan & Co. Eildienste zwischen Europa und Brasilien, Uruguay, Argentinien. Rotterdam-Zuid Amerika Lijn’, staat er op een litho. Ook de glazen vitrines met scheepskopjes en mokken laten er geen misverstand over bestaan: ir. Goudriaan houdt zich bezig met scheepvaart. Alhoewel Goudriaan pas bij de firma aan de slag ging nadat zijn familie Van Nievelt, Goudriaan & Co. had verkocht, heeft hij al een jaar na de ondergang van het bedrijf de naam via de curator teruggekocht. ,,Het is nu eenmaal een naam die nog sterk leeft bij vele Rotterdammers. Een bekende klank.’’
70 Uur
Pas in 1998 werd het faillissement uitgesproken en kwam de naam vrij. ,,Ze kunnen mij niet verwijten dat ik lang heb gewacht met het opnieuw oprichten van het bedrijf’’, concludeert Goudriaan. Van Nievelt, Goudriaan & Co. is nu weer terug, sinds 27 december vorig jaar, zij het voorlopig nog even als onderneming in oprichting. ,,Maar ik ben druk bezig een projectdirecteur aan te trekken om daar verandering in te brengen’’, onderstreept Goudriaan. ,,Al maak ik nu zelf weken van 70 uur, zoiets moet toch goed gebeuren.’’ De voormalige rederij Van Nievelt, Goudriaan & Co. is herboren als een holding die actieve deelnemingen neemt in bedrijven en nieuwe maritieme initiatieven steunt. Goudriaan: ,,Ik zie een niche-gebied voor ons weggelegd. De Holland Amerika Lijn (HAL) is er voor het grote werk. Die gaan ook wat afstandelijker met hun bedrijven om. Zij leveren alleen het durf- of risicokapitaal. Maar tussen de ondergrens en de HAL zitten alleen wat banken en enkele privé-personen. En banken gaan soms iets te veel voor zekerheid. Bedrijfsplannen zeggen niet of ondernemers iets kunnen of niet...’’
Filosofie
Inmiddels is Goudriaan druk bezig de eerste projecten voor te bereiden. Zo is de onderneming betrokken bij de oprichting van een lijndienst tussen Engeland, Nederland en de Oostzee. ,,We zijn nog op zoek naar de juiste partners. Er zijn al gesprekken op gang met enkele vervoerders en havenautoriteiten.’’ De dienst, waarvoor al enkele proefvaarten hebben plaatsgevonden, is geschikt voor ro/ro-lading en containers. ,,We gaan bij de oprichting van onze diensten voor het principe ’ship follows cargo’. Eigenlijk volgen we daarmee een filosofie die vreemd is voor de lijnvaart. We geloven in ieder geval dat we voldoende grip hebben op de lading om dit waar te maken. Vooral papier. In eerste instantie willen we één schip van zo’n 6.000 ton met ééns in de tien dagen een afvaart.’’ Van Nievelt, Goudriaan & Co. gaat zich niet uitsluitend met lijndiensten bezighouden. De onderneming is verder druk doende een belang te nemen in twee maritieme ingenieursbureaus, waarvan Goudriaan de namen nog niet wil noemen. ,,Maar net als bij andere projecten willen wij met dit soort bedrijven aan de slag gaan en de mensen expertise, networking, ideeën en acquisitie bieden.’’ Goudriaan heeft al verschillende potentiële aandeelhouders in Van Nievelt, Goudriaan & Co. benaderd. ,,Als maar 25 procent wordt bewaarheid, dan hebben we voldoende startkapitaal’’, maakt hij duidelijk. ,,We gaan dan in de richting van acht ton gestort kapitaal. Het maatschappelijk kapitaal zal één miljoen euro bedragen.’’
Gedwarsboomd
Goudriaan overweegt tevens zijn scheepsreparatie-agentschappen, Wilcamar & Co., onder de paraplu van Van Nievelt, Goudriaan & Co. te brengen. Daarbij gaat het om 25 werven wereldwijd, in Europa (onder meer Siren, MTE, Union Naval), Afrika, Noord- en Zuid-Amerika en het Verre Oosten. Bij de ondergang van het vorige Van Nievelt, Goudriaan & Co. staat Goudriaan liever niet te lang stil. ,,Op het laatst, toen de onderneming in handen was van het Deense Möller Petersen, hebben de Zweden wegens lokale belangen de zaak danig gedwarsboomd’’, meent hij. ,,Dan was de sluiswachter op het kanaal ziek of de ploeg was met vakantie. Dan lijd je zo miljoenen schade. En de schepen waren eigenlijk te modern. Hoe meer techniek je hebt, hoe meer er mis kan gaan. Maar daar wil ik liever niet op ingaan omdat in die tijd Möller Petersen aan het roer stond...’’ Ir. J.C. Goudriaan: “Ik zie een niche-gebied voor ons weggelegd.”
Geschreven door: René Groeneveld
Lees het stuk online op: nieuwsbladtransport.nl